شعر ملال محبت از شهریار

تاریخ و ادبیات

2023-08-12

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر برجسته ایرانی بود. شهریار در یک خانواده با اصالت بستان آبادی از روستای خُشکِناب، از میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) در 11 دی سال 1285 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین در 27 شهریور 1367 دار فانی را وداع گفت. شهریار قبل از مرگش وصیت کرده بود که او را در مقبرة الشعرای تبریز، به خاک بسپارند. 27 شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده اند.

ملال محبت از شهریار

محمدحسین بهجت تبریزی از شاعران ایرانی است که شعر را محلی نیک برای بیان اندیشه ورزی های ژرف نگرانه و پندآموز دانسته و تعداد زیادی از پندهای اخلاقی و تربیتی را در قالب های مختلف شعری نظیر قطعات، رباعیات و دوبیتی ها بازگو می‌کند. مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد.

شعر ملال محبت از شهریار

گاهی گر از ملال محبت بخوانمت	دوری چنان مکن که به شیون برانمت
چون آه من به راه کدورت مرو که اشک	پیک شفاعتی است که از پی دوانمت
تو گوهر سرشکی و دردانه صفا	مژگان فشانمت که به دامن نشانمت
سرو بلند من که به دادم نمی‌رسی	دستم اگر رسد به خدا می‌رسانمت
پیوند جان جدا شدنی نیست ماه من	تن نیستی که جان دهم و وارهانمت
ماتم‌سرای عشق به آتش چه می‌کشی	فردا به خاک سوختگان می‌کشانمت
تو ترک آبخورد محبت نمی‌کنی	اینقدر بی‌حقوق هم ای دل ندانمت
ای غنچه گلی که لب از خنده بسته‌ای	بازآ که چون صبا به دمی بشکفانمت
یک شب به رغم صبح به زندان من بتاب	تا من به رغم شمع سر و جان فشانمت
چوپان دشت عشقم و نای غزل به لب	دارم غزال چشم سیه می‌چرانمت
لبخند کن معاوضه با جان شهریار	تا من به شوق این دهم و آن ستانمت

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ