شعر بنده‌وار آمدم به زنهارت از سعدی

تاریخ و ادبیات

2023-10-09

ابومحمّد مُشرف الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی، شاعر و نویسنده شعرهای فارسی است. اهل ادب به این شاعر بزرگ ایرانی، لقب «استاد سخن»، «شیخ اجل»، پادشاه سخن و حتی به صورت مطلق لقب استاد داده اند. سعدی تحصیلات خود را در نظامیه بغداد گذرانده است. نظامیه بغداد از مهمترین مراکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به شمار می‌آمد.

غزل شماره 36 سعدی

سعدی در سال 606 قمری برابر با 1210 میلادی، در شیراز چشم به جهان گشوده است. برخی از صاحب نظران تولد سعدی بزرگ را حدود سال ۵۸۵ هجری قمری می‌دانند.

شعر بنده وار آمدم به زنهارت از سعدی

بنده وار آمدم به زنهارت	که ندارم سلاح پیکارت
متفق می‌شوم که دل ندهم	معتقد می‌شوم دگر بارت
مشتری را بهای روی تو نیست	من بدین مفلسی خریدارت
غیرتم هست و اقتدارم نیست	که بپوشم ز چشم اغیارت
گر چه بی طاقتم چو مور ضعیف	می‌کشم نفس و می‌کشم بارت
نه چنان در کمند پیچیدی	که مخلص شود گرفتارت
من هم اول که دیدمت گفتم	حذر از چشم مست خون خوارت
دیده شاید که بی تو برنکند	تا نبیند فراق دیدارت
تو ملولی و دوستان مشتاق	تو گریزان و ما طلبکارت
چشم سعدی به خواب بیند خواب	که ببستی به چشم سحارت
تو بدین هر دو چشم خواب آلود	چه غم از چشم های بیدارت

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ