فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری یکی از شاعران مشهور ایرانی است. وی در سال 540 هجری قمری در نیشابور چشم به جهان گشود و در 618 هجری قمری به هنگام حمله مغول به قتل رسید. فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری، مشهور به شیخ عطار نیشابوری از شاعران، عارفان و صوفیان ایرانی نامدار و سترگ ادبیات فارسی در پایان قرن 6 و آغاز قرن 7 می‌باشد.

آرامگاه عطار نیشابوری در دوره تیموری و به دستور امیر علیشیر نوایی، بر روی سنگ قبر عطار ساخته شد. آرامگاه عطار نیشابوری، در دوره های پهلوی دوم مرمت کامل شد و در دهه 70 نیز مرمت مختصر گردید. این آرامگاه در بلوار شادیاخ (عرفا کنونی) که از مناطق گردشگری شهر نیشابور می‌باشد واقع شده است. آرامگاه کمال الملک نیز در محوطه این بنا می‌باشد. این بنا در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۷۳ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

شعر ز زلفت زنده می دارد صبا انفاس عیسی را از عطار نیشابوری