بازکشت به آکادمی
شعر در دلم افتاد آتش ساقیا از عطار نیشابوری

فرید الدین ابو حامد محمد عطار نیشابوری، متخلص به شیخ عطار نیشابوری، یکی از صوفیان، عارفان و شاعران ایرانی سترگ و بلند نام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. عطار نیشابوری در سال 1146 میلادی مصادف با سال 540 هجری قمری در نیشابور چشم به جهان گشود و در سال 1221 میلادی مصادف با 618 میلادی، زمان حمله مغول به قتل رسید.

غزل شماره 7 عطار نیشابوری

در تقویم ایرانی، روز 25 فروردین ماه، روز ملی عطار نیشابوری است که هر سال در شهر نیشابور به مناسبت بزرگداشت عطار در آرامگاه وی، مراسم همراه برنامه های عطار شناسی برگزار می‌گردد. در روز بزرگداشت عطار در آرامگاه برنامه هایی نظیر گلباران آرامگاه عطار، ارائه پژوهش هایی در مورد عطار، نمایشگاه کتاب، خوشنویسی و شب شعر برگزار می‌گردد.

شعر در دلم افتاد آتش ساقیا از عطار نیشابوری

در دلم افتاد آتش ساقیا ساقیا آخر کجائی هین بیا
هین بیا کز آرزوی روی تو بر سر آتش بماندم ساقیا
بر گیاه نفس بند آب حیات چند دارم نفس را همچون گیا
چون سگ نفسم نمکساری بیافت پاک شد تا همچو جان شد پر ضیا
نفس رفت و جان نماند و دل بسوخت ذره‌ای نه روی ماند و نه ریا
نفس ما هم رنگ جان شد گوییا نفس چون مس بود و جان چون کیمیا
زان بمیرانند ما را تا کنند خاک ما در چشم انجم توتیا
روز روز ماست می در جام ریز می می‌جان جام جام‌اولیا
آسیا پر خون بران از خون چشم چند گردی گرد خون چون آسیا
خویشتن ایثار کن عطار وار چند گوئی لا علی و لا لیا

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ  

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen