بازکشت به آکادمی
شعر وای وای من از شهریار

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر برجسته ایرانی بود. شهریار در یک خانواده با اصالت بستان آبادی از روستای خُشکِناب، از میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) در 11 دی سال 1285 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین در 27 شهریور 1367 دار فانی را وداع گفت. شهریار قبل از مرگش وصیت کرده بود که او را در مقبرة الشعرای تبریز، به خاک بسپارند. 27 شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده اند.

شعر وای وای من از شهریار

محمدحسین بهجت تبریزی از شاعران ایرانی است که شعر را محلی نیک برای بیان اندیشه ورزی های ژرف نگرانه و پندآموز دانسته و تعداد زیادی از پندهای اخلاقی و تربیتی را در قالب های مختلف شعری نظیر قطعات، رباعیات و دوبیتی ها بازگو می‌کند. مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد.

شعر وای وای من از شهریار

هردم چو توپ می‌زندم پشت پای وای کس پیش پای طفل نیفتد که وای وای
دیر آشناتر از تو ندیدم ولی چه سود بیگانه گشتی ای مه دیرآشنای وای
در دامنت گریستن سازم آرزوست تا سر کنم نوای دل بی‌نوای وای
سوز دلم حکایت ساز تو می‌کند لب بر لبم بنه که برآرم چو نای وای
آخر سزای خدمت دیرین من حبیب این شد که بشنوم سخن ناسزای وای
جز نیک و بد به جای نماند چه می‌کنی نه عشق من نه حسن تو ماند به جای وای
ای کاش وای وای منش مهربان کند گر مهربان نشد چه کنم ای خدای وای
من شهریار کشور عشقم گدای تو ای پادشاه حسن مرنجان گدای وای

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه آنلاین حمل و نقل بین المللی انتیراپ  

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen