بازکشت به آکادمی
شعر لاابالی چه کند دفتر دانایی را از سعدی

ابومحمّد مُشرف الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی، شاعر و نویسنده شعرهای فارسی است. اهل ادب به این شاعر بزرگ ایرانی، لقب «استاد سخن»، «شیخ اجل»، پادشاه سخن و حتی به صورت مطلق لقب استاد داده اند. سعدی تحصیلات خود را در نظامیه بغداد گذرانده است. نظامیه بغداد از مهمترین مراکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به شمار می‌آمد.

غزل شماره 20 سعدی

سعدی در سال 606 قمری برابر با 1210 میلادی، در شیراز چشم به جهان گشوده است. برخی از صاحب نظران تولد سعدی بزرگ را حدود سال ۵۸۵ هجری قمری می‌دانند.

شعر لاابالی چه کند دفتر دانایی را از سعدی

لاابالی چه کند دفتر دانایی را طاقت وعظ نباشد سر سودایی را
آب را قول تو با آتش اگر جمع کند نتواند که کند عشق و شکیبایی را
دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند چه بود فایده بینایی را
عاشقان را چه غم از سرزنش دشمن و دوست یا غم دوست خورد یا غم رسوایی را
همه دانند که من سبزهٔ خط دارم دوست نه چو دیگر حیوان سبزه صحرایی را
من همان روز دل و صبر به یغما دادم که مقید شدم آن دلبر یغمایی را
سرو بگذار که قدی و قیامی دارد گو ببین آمدن و رفتن رعنایی را
گر برانی نرود ور برود باز آید ناگزیر است مگس دکه حلوایی را
بر حدیث من و حسن تو نیفزاید کس حد همین است سخندانی و زیبایی را
سعدیا نوبتی امشب دهل صبح نکوفت یا مگر روز نباشد شب تنهایی را
 

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ  

 
نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen