بازکشت به آکادمی
شعر خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست از حافظ شیرازی

خواجه شمس الدین محمد بن بهاء الدین محمد حافظ شیرازی، در سال 727 هجری قمری چشم به جهان گشود. محمد حافظ شیرازی از شاعران محبوب و نامدار ایرانی است. خواجه شمس الدین ملقب به لسان الغیب، ترجمان الاسرار، لسان العرفا و ناظم الاولیا، متخلص به حافظ شاعر ایرانی، شعرهای فارسی می‌سرود. اکثر شعرهای حافظ غزل است. حافظ شیرازی را از مهمترین اثرگذاران بر شاعران فارسی زبان پس از خود می‌شناسند. آثار حافظ پس از گذشت قرن ها، نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا به شهرت رسیده است. آثار حافظ موضوع های متنوع و متفاوتی دارند. از آثار حافظ در موسیقی های سنتی ایرانی، خوشنویسی و هنرهای تجسمی استفاده می‌شود.

غزل شماره 32 حافظ شیرازی

در سده های 18 و 19 میلادی، اشعار حافظ به زبان های اروپایی ترجمه کردند، این کار موجب شد، نام حافظ به محافل ادبی جهان غرب برسد. در تقویم رسمی ایران روز 20 مهر، روز بزرگداشت حافظ نام گرفته است و هر سال در آن روز، مراسم بزرگداشت حافظ در آرامگاه وی در شیراز با حضور پژوهشگرانی از اقصی نقاط دنیا برگزار می‌شود.

شعر خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست از حافظ شیرازی

خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست گشادِ کارِ من اندر کرشمه های تو بست
مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند زمانه تا قَصَبِ نرگس قبای تو بست
ز کار ما و دل غنچه صد گره بگشود نسیم گل چو دل اندر پی هوای تو بست
مرا به بندِ تو دوران چرخ راضی کرد ولی چه سود که سررشته در رضای تو بست
چو نافه بر دلِ مسکینِ من گره مفکن که عهد با سرِ زلفِ گره گشای تو بست
تو خود وصالِ دگر بودی ای نسیم وصال خطا نگر، که دل امید در وفای تو بست
ز دستِ جورِ تو گفتم ز شهر خواهم رفت به خنده گفت: که حافظ برو، که پای تو بست؟

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ  

 
نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen