بازکشت به آکادمی
شعر مرغ زخمی از شهریار

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر برجسته ایرانی بود. شهریار در یک خانواده با اصالت بستان آبادی از روستای خُشکِناب، از میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) در 11 دی سال 1285 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین در 27 شهریور 1367 دار فانی را وداع گفت. شهریار قبل از مرگش وصیت کرده بود که او را در مقبرة الشعرای تبریز، به خاک بسپارند. 27 شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده اند.

شعر مرغ زخمی از شهریار

شعر مرغ زخمی از شهریار

ای جگر گوشه کیست دمسازت با جگر حرف میزند سازت
تارو پودم در اهتزاز آرد سیم ساز ترانه پردازت
حیف نای فرشتگانم نیست تا کنم ساز دل هم آوازت
وای ازین مرغ عاشق زخمی که بنالد به زخمه سازت
چون من ای مرغ عالم ملکوت کی شکسته است بال پروازت
شور فرهاد و عشوه شیرین زنده کردی به شور و شهنازت
نازنینا نیازمند توام عمر اگر بود می کشم نازت
سوز و سازت به اشک من ماند که کشد پرده از رخ رازت
گاهی از لطف سرفرازم کن شکر سرو قد سرافرازت
شهریار این نه شعر حافظ بود که به سرزد هوای شیرازت

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه آنلاین حمل و نقل بین المللی انتیراپ  

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen