شعر خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت از حافظ شیرازی

تاریخ و ادبیات

2023-08-30

خواجه شمس الدین محمد بن بهاء الدین محمد حافظ شیرازی، در سال 727 هجری قمری چشم به جهان گشود. محمد حافظ شیرازی از شاعران محبوب و نامدار ایرانی است. خواجه شمس الدین ملقب به لسان الغیب، ترجمان الاسرار، لسان العرفا و ناظم الاولیا، متخلص به حافظ شاعر ایرانی، شعرهای فارسی می‌سرود. اکثر شعرهای حافظ غزل است. حافظ شیرازی را از مهمترین اثرگذاران بر شاعران فارسی زبان پس از خود می‌شناسند. آثار حافظ پس از گذشت قرن ها، نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا به شهرت رسیده است. آثار حافظ موضوع های متنوع و متفاوتی دارند. از آثار حافظ در موسیقی های سنتی ایرانی، خوشنویسی و هنرهای تجسمی استفاده می‌شود.

غزل شماره 16 حافظ

در سده های 18 و 19 میلادی، اشعار حافظ به زبان های اروپایی ترجمه کردند، این کار موجب شد، نام حافظ به محافل ادبی جهان غرب برسد. در تقویم رسمی ایران روز 20 مهر، روز بزرگداشت حافظ نام گرفته است و هر سال در آن روز، مراسم بزرگداشت حافظ در آرامگاه وی در شیراز با حضور پژوهشگرانی از اقصی نقاط دنیا برگزار می‌شود.

شعر خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت از حافظ شیرازی

خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت	به قصد جانِ منِ زارِ ناتوان انداخت
نبود نقش دو عالم، که رنگ الفت بود	زمانه طرح محبت، نه این زمان انداخت
به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد	فریبِ چشمِ تو صد فتنه در جهان انداخت
شراب خورده و خِوی کرده می‌روی به چمن	که آبِ روی تو، آتش در ارغوان انداخت
به بزمگاهِ چمن دوش مست بگذشتم	چو از دهانِ توام غنچه در گمان انداخت
بنفشه طُرِّه مفتول خود گره می‌زد	صبا حکایتِ زلفِ تو در میان انداخت
ز شرمِ آن که به روی تو نسبتش کردم	سمن به دستِ صبا، خاک در دهان انداخت
من از ورع، مِی و مطرب ندیدمی زین پیش	هوای مغبچگانم در این و آن انداخت
کنون به آبِ مِی لعل، خرقه می‌شویم	نصیبهٔ ازل از خود، نمی‌توان انداخت
مگر گشایش حافظ در این خرابی بود؟	که بخششِ ازلش، در می مغان انداخت
جهان به کامِ من اکنون شود، که دور زمان	مرا به بندگیِ خواجهٔ جهان انداخت

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ