بازکشت به آکادمی
شعر خودپرستی خداپرستی از شهریار

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر برجسته ایرانی بود. شهریار در یک خانواده با اصالت بستان آبادی از روستای خُشکِناب، از میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) در 11 دی سال 1285 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین بهجت تبریزی، به زبان های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده است. این شاعر برجسته  بعد از انقلاب 1357 شعرهایی در مدح نظام جمهوری اسلامی ایران سرود.

شعر خود پرستی خدا پرستی

شعر خودپرستی خداپرستی از شهریار

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است طالع مگو که چشمه خورشید خاورست
کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است آنرا که شور عشق به سر نیست کافر است
بر سردر عمارت مشروطه یادگار نقش به خون نشسته عدل مظفر است
ما آرزوی عشرت فانی نمی‌کنیم ما را سریر دولت باقی مسخر است
راه خداپرستی ازین دلشکستگی است اقلیم خودپرستی از آن راه دیگر است
یک شعر عاقلی و دگر شعر عاشقی است سعدی یکی سخنور و حافظ قلندر است
بگذار شهریار به گردون زند سریر کز خاک پای خواجه شیرازش افسر است

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه آنلاین حمل و نقل بین المللی انتیراپ  

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen