بازکشت به آکادمی
شعر سوختی جانم چه می سازی مرا از عطار نیشابوری

فرید الدین ابو حامد محمد عطار نیشابوری، متخلص به شیخ عطار نیشابوری، یکی از صوفیان، عارفان و شاعران ایرانی سترگ و بلند نام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. عطار نیشابوری در سال 1146 میلادی مصادف با سال 540 هجری قمری در نیشابور چشم به جهان گشود و در سال 1221 میلادی مصادف با 618 میلادی، زمان حمله مغول به قتل رسید.

غزل شماره 5 عطار نیشابوری

در تقویم ایرانی، روز 25 فروردین ماه، روز ملی عطار نیشابوری است که هر سال در شهر نیشابور به مناسبت بزرگداشت عطار در آرامگاه وی، مراسم همراه برنامه های عطار شناسی برگزار می‌گردد. در روز بزرگداشت عطار در آرامگاه برنامه هایی نظیر گلباران آرامگاه عطار، ارائه پژوهش هایی در مورد عطار، نمایشگاه کتاب، خوشنویسی و شب شعر برگزار می‌گردد.

شعر سوختی جانم چه می‌سازی مرا از عطار نیشابوری

سوختی جانم چه می‌سازی مرا بر سر افتادم چه می‌تازی مرا
در رهت افتاده‌ام بر بوی آنک بوک بر گیری و بنوازی مرا
لیک می‌ترسم که هرگز تا ابد بر نخیزم گر بیندازی مرا
بندهٔ بیچاره گر می‌بایدت آمدم تا چاره‌ای سازی مرا
چون شدم پروانهٔ شمع رخت همچو شمعی چند بگدازی مرا
گرچه با جان نیست بازی درپذیر همچو پروانه به جانبازی مرا
تو تمامی من نمی‌خواهم وجود وین نمی‌باید به انبازی مرا
سر چو شمعم بازبر یکبارگی تا کی از ننگ سرافرازی مرا
دوش وصلت نیم شب در خواب خوش کرد هم خلوت به دمسازی مرا
تا که بر هم زد وصالت غمزه‌ای کرد صبح آغاز غمازی مرا
چو ز تو آواز می‌ندهد فرید تا دهی قرب هم آوازی مرا

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه آنلاین حمل و نقل بین المللی انتیراپ  

 
نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen