شعر وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را از سعدی

تاریخ و ادبیات

2023-12-18

ابومحمّد مُشرف الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی، شاعر و نویسنده شعرهای فارسی است. اهل ادب به این شاعر بزرگ ایرانی، لقب «استاد سخن»، «شیخ اجل»، پادشاه سخن و حتی به صورت مطلق لقب استاد داده اند. سعدی تحصیلات خود را در نظامیه بغداد گذرانده است. نظامیه بغداد از مهمترین مراکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به شمار می‌آمد.

غزل شماره11 سعدی

سعدی در سال 606 قمری برابر با 1210 میلادی، در شیراز چشم به جهان گشوده است. برخی از صاحب نظران تولد سعدی بزرگ را حدود سال ۵۸۵ هجری قمری می‌دانند.

شعر وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را از سعدی

وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را	ساقی بیار آن جام می، مطرب بزن آن ساز را
امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است	آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را
دوش ای پسر می خورده‌ای چشمت گواهی می‌دهد	باری حریفی جو که او مستور دارد راز را
روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی	بنگر که لذت چون بود محبوب خوش‌آواز را
چشمان ترک و ابروان جان را به ناوک می‌زنند	یا رب که دادست این کمان آن ترک تیرانداز را
شور غم عشقش چنین حیف است پنهان داشتن	در گوش نی رمزی بگو تا برکشد آواز را
شیرازْ پرغوغا شدست از فتنهٔ چشم خوشت	ترسم که آشوبِ خوشت برهم زند شیراز را
من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام	گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را
سعدی تو مرغ زیرکی خوبت به دام آورده‌ام	مشکل به دست آرد کسی مانند تو شهباز را

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ