بازکشت به آکادمی
شعر خدا حافظ از شهریار

شهریار یکی از شاعران برجسته ایرانی بود. وی در تاریخ 11 دی ماه 1285 شمسی در تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، دوران کودکی خود را به دلیل شیوع بیماری در شهر، به روستای خشکناب در شهرستان بستان آباد، سفر کرد. اصالت خانوادگی شهریار، از روستای خشکناب می‌باشد. والدین این شاعر برجسته، میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) بود. پدر محمد حسین، «میرآقا بهجت خشگنابی» که به روایتی سید اسمعیل موسوی نام داشت، در شهر تبریز وکیل بود.

غزل شماره 71 شهریار- خدا حافظ

سید محمدحسین بهجت تبریزی، بعد از پایان سیکل در تبریز، در سال 1300 از تبریز به تهران رفت و در مدرسه دارالفنون تهران تا سال 1303 شمسی، ادامه تحصیل داد. سپس در رشته پزشکی تحصیلات عالیه خود را ادامه داد.
شهریار در اوایل تحصیل پزشکی در تهران، عاشق دختری بنام ثریا عبدالله امیر طهماسبی شد و چند سال با یکدیگر نامزد شدند. ولی در نهایت ثریا با چراغعلی سالار حشمت مشهور به امیر اکرم ازدواج کرد. حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکترا، تحصیلش را به‌علت شکست عشقی و ناراحتی و خیال و پیش آمدهای دیگر، ترک کرد.

شعر خدا حافظ از شهریار

به تودیع توجان می خواهد از تن شد جدا حافظ به جان کندن وداعت می کنم حافظ خداحافظ
ثنا خوان توام تا زنده ام اما یقین دارم که حق چون تو استادی نخواهد شد ادا حافظ
من از اول که با خوناب اشک دل وضو کردم نماز عشق را هم با تو کردم اقتدا حافظ
تو صاحب خرمنی و من گدایی خوشه چین اما به انعام تو شایستن، نه حد هر گدا حافظ
به روی سنگ قبر تو نهادم سینه ای سنگین دو دل با هم سخن گفتند بی صوت و صدا حافظ
در اینجا جامه شوقی قبا کردن نه درویشی است تهی کن خرقه ام از تن که جان باید فدا حافظ
تو عشق پاکی و پیوند حُسن جاودان داری نه حُسنت انتها دارد نه عشقت ابتدا حافظ
مگر دل می‌کَنم از تو بیا مهمان به راه انداز که با حسرت وداعت می کنم حافظ خداحافظ

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه آنلاین خدمات حمل و نقل انتیراپ  

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen