بازکشت به آکادمی
شعر چشم انتظار از شهریار

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر برجسته ایرانی بود. شهریار در یک خانواده با اصالت بستان آبادی از روستای خُشکِناب، از میرآقا بهجت خشکنابی (پدر شهریار) و خانم ننه خشکنابی (مادر شهریار) در 11 دی سال 1285 در شهر تبریز چشم به جهان گشود. سید محمدحسین در 27 شهریور 1367 دار فانی را وداع گفت. شهریار قبل از مرگش وصیت کرده بود که او را در مقبرة الشعرای تبریز، به خاک بسپارند. 27 شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده اند.

غزل شماره 27 شهریار

محمدحسین بهجت تبریزی از شاعران ایرانی است که شعر را محلی نیک برای بیان اندیشه ورزی های ژرف نگرانه و پندآموز دانسته و تعداد زیادی از پندهای اخلاقی و تربیتی را در قالب های مختلف شعری نظیر قطعات، رباعیات و دوبیتی ها بازگو می‌کند. مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد.

شعر چشم انتظار از شهریار

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست
دگر قمار محبت نمی‌برد دل من که دستِ بردی از این بختِ بدبیارم نیست
من اختیار نکردم پس از تو یار دگر به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست
به رهگذار تو چشم انتظار خاکم و بس که جز مزار تو چشمی در انتظارم نیست
تو می‌رسی به عزیزان سلام من برسان که من هنوز بدان رهگذر گذارم نیست
چه عالمی که دلی هست و دلنوازی نه چه زندگی که غمم هست و غمگسارم نیست
به لاله های چمن چشم بسته می‌گذرم که تاب دیدن دل‌های داغدارم نیست

منبع

شما می‌توانید با مراجعه به بخش تاریخ و ادبیات آکادمی انتیراپ با تاریخ و ادبیات ایرانی، مناسبت ها، شاعرها، شعرهای زیبای ایرانی آشنا شوید.

سامانه خدمات حمل و نقل انتیراپ  

 

 

نصب برنامه nTirApp
افزودن به Home Screen